observaties van een een autorijder

Ik heb een tijdje niet geschreven. Druk. En dan schiet het schrijven van
mijn blog erbij in. Met uw goedvinden pak ik de draad weer op. Als u het niet goed vindt, jammer dan, want ik heb namelijk een nieuwe drive gevonden. Ik heb een iPhone! Wat een gaaf ding, zeg. En nu ontdekte ik daarstraks ook nog WordPress in de Appstore, dus nu ben ik mobiel!

Dat doet me meteen denken aan autorijden, want er valt me de laatste tijd iets op, vandaag ook weer. Eerst een vraag. Hoe gebruikt u de knipperlichten van uw auto? Niet? of misschien om een ander er op te wijzen dat-ie de zijne nog heeft aanstaan? Want mensen lijken hun knipperlichten alleen nog daarvoor te gebruiken óf om zichzelf er op het laatste moment aan te herinneren dat ze links of recht af zijn geslagen. Een situatieschets: een kruising in Arnhem, schuin tegenover zie ik de voormalige Saksen Weimar Kazerne in Arnhem, nu het domein van kunstenaars. Stelt u zich voor, een paar ochtenden per week passeer ik deze kruising. En elke keer, ik lieg niet, sta ik nodeloos te wachten op auto’s die lijken rechtdoor te gaan maar net drié meter voor de kruising, maar liever nog in de bocht, hun knipperlicht uitslaan. Zo ook vanmiddag, bij een rotonde. Ik sta weer braaf te wachten, het is druk, een onafgebroken rij auto’s passeert mij van links naar rechts. Ik wacht. Recht voor mijn neus staat op enig moment een type dat zo’n haast heeft dat hij mijn doorgang blokkeert, omdat hij een fietser voorrang moet verlenen. De doorgang doorlaten voor medeweggebruikers is kennelijk geen optie. Eindelijk ontstaat een gat! Nee hé, er komt er toch nog een de rotonde opgestormd, nog maar even wachten. En dan, in de bocht, gooit hij (in dit geval overigens een ‘zij’), het knipperlicht uit en vervolgt vrolijk haar weg. MIj rest niks anders dan op een volgende opening te wachten. Het alternatief, mijn ogen dicht te doen en gas te geven in de hoop dat de volgende ook zijn knipperlichten te laat of niet zal gebruiken, vind ik toch minder aantrekkelijk.

Beste mensen. Het knipperlicht is bedoeld om aan te kondigen wat je gaat doen, zodat anderen rekening mee kunnen houden. Niet om te vertellen wat je al gedaan hebt. Doe mij nou een plezier. Gun mij ’s morgens ook die vijf minuten extra tijd voor dat broodnodige kopje koffie, die ik win als iedereen gewoon zijn knipperlichten gebruikt waarvoor ze bedoeld zijn.

Alvast bedankt!